Ένα
εκατομμύριο χρόνια πέρασαν από το πρώτο παιχνίδι των Θεών. Και ο
Μάνα-Γιουντ-Σούσαϊ αναπαύονταν ακόμη στη μέση του Χρόνου, και οι θεοί έπαιζαν
ακόμη με Κόσμους. Το Φεγγάρι παρατηρούσε, και ο Λαμπερός έψαχνε, και επέστρεφε
και πάλι στην αναζήτησή του.
Τότε ο Κιμπ
κουράστηκε από το πρώτο παιχνίδι των θεών και ύψωσε το χέρι του στην Πεγκάνα,
κάνοντας το σύμβολο του Κιμπ, και η Γη καλύφθηκε από ζώα για να παίζει ο Κιμπ.
Και ο Κιμπ έπαιζε με ζώα.
Αλλά οι θεοί είπαν αναμεταξύ τους, μιλώντας με τα χέρια τους: «Τι είναι αυτό που έκανε ο Κιμπ;»
Και είπανε στον Κιμπ: «Τι είναι αυτά τα πράγματα που κινούνται πάνω στην Γη αλλά δεν κινούνται κάνοντας κύκλους σαν τους Κόσμους, που παρατηρούν σαν το Φεγγάρι αλλά δεν λάμπουν;»
Και ο Κιμπ είπε: «Αυτό είναι Ζωή»
Λόρδος Ντάνσανυ, Οι Μυστικές Ιστορίες των Θεών
Και ο Κιμπ έπαιζε με ζώα.
Αλλά οι θεοί είπαν αναμεταξύ τους, μιλώντας με τα χέρια τους: «Τι είναι αυτό που έκανε ο Κιμπ;»
Και είπανε στον Κιμπ: «Τι είναι αυτά τα πράγματα που κινούνται πάνω στην Γη αλλά δεν κινούνται κάνοντας κύκλους σαν τους Κόσμους, που παρατηρούν σαν το Φεγγάρι αλλά δεν λάμπουν;»
Και ο Κιμπ είπε: «Αυτό είναι Ζωή»
Λόρδος Ντάνσανυ, Οι Μυστικές Ιστορίες των Θεών
