Σε Αντίκρισα Πριν την Ασχήμια

Σε αντίκρισα πριν από τον κόσμο
Σαν ένα ξίφος από γιασεμί
Που διαλαλεί τον θρίαμβό μου
Σε αντίκρισα πριν από τους άπιστους
Σαν ιερό βιβλίο
Πριν από τους αναλφάβητους, ένα ποίημα
Πριν από τους περιπλανώμενους νομάδες, ένα βασίλειο θαυμάτων

Πετάω το διαβατήριο μου στη θάλασσα
Και ονομάζω εσένα πατρίδα μου
Πετάω το γλωσσάρι μου στη φωτιά
Και ονομάζω εσένα διάλεκτό μου
Σκοτώνω όλες τις γενεαλογίες βασιλέων
Και ονομάζω εσένα βασίλισσα μου

Σε αντίκρισα πριν τον Ιούλιο
Σαν μια υπόσχεση βροχής
Και πριν τα πουλιά
Σαν υπόσχεση ότι κάπου εκεί κοντά υπάρχουν δέντρα
Σε αντίκρισα πριν τα θαλασσοπούλια
Σαν υπόσχεση του απέραντου γαλάζιου

Πηγαίνω με τα μικρά παιδιά ένα ταξίδι στην εξοχή
Γύρω από τα στήθη σου
Για να παίξουν με το χιόνι
Να κυνηγήσουν αγριόπαπιες
Και να δουν με τα μάτια τους
ότι η Γη είναι κύκλος

Σε αντίκρισα πριν την έρημο
Σαν τροπική βλάστηση
Και πριν την ξηρασία, σαν σπόρο σιταριού
Και πριν την έλευση του σκότους
Σαν πορφυρό δαυλό

Πριν τους νηστικούς σε αντίκρισα, σαν ψωμί
Πριν από εκείνους που σκλαβώθηκαν, σαν  λάβαρο απελευθέρωσης
Σε αντίκρισα πριν την ασχήμια
Σαν ένα λευκό περιστέρι,
Σαν πηγή, σαν συλλογή με ποιήματα

Σε αντίκρισα πριν τις εξουσίες που καταπιέζουν
Σαν μελωδία
Πριν την πρωινή περίπολο
Σαν σπάνιο άρωμα κλεισμένο σε μπουκάλι
Και πριν τον θάνατο
Σαν γέννησης φαιδρότητα

Δηλώνω ενώπιων των πεινασμένων για σάρκα
ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ
Και με τη δήλωσή μου αυτή
Τους επιτρέπω να πετάξουν τα δόντια τους στη θάλασσα
Να ξεριζώσουν τα νύχια τους
Να ξεπλύνουν το αίμα από τα ρούχα τους
Και με τη σειρά τους, να εισέλθουν στην εποχή της αναγέννησης


Νιζάρ Καμπανί