Μας
αρέσει να κάνουμε μπάνιο μαζι
θέλει
το νερό πιο ζεστό από μένα
και
το πρόσωπό της είναι πάντα απαλό και ήρεμο
και
θα με σαπουνίσει πρώτη
θα
απλώσει τον αφρό στ’ αρχίδια μου
θα
τα σηκώσει
θα
τα ζουλίξει
μετά
θα σαπουνίσει τον πούτσο:
«Ε,
αυτό εδώ είναι ακόμα σκληρό»
ύστερα
θα πιάσει όλες τις τρίχες κάτω εκεί,
την
κοιλιά, την πλάτη, το λαιμό, τα πόδια,
χαμογελώ
με ευχαρίστηση
κι
ύστερα τη σαπουνίζω εγώ…
Πρώτα
το μουνί
στέκομαι
πίσω της, ο πούτσος μου στα μάγουλα του πισινού της,
σαπουνίζω
απαλά τις τρίχες του μουνιού
την
σαπουνίζω εκεί με απαλές κινήσεις
παραμένω
ίσως περισσότερο απ’ ό,τι χρειάζεται,
κι
ύστερα ασχολούμαι με το πίσω των ποδιών,
τον
κώλο, την πλάτη, το λαιμό,
την
γυρίζω απ΄ την άλλη, τη φιλώ,
σαπουνίζω
τα στήθη, την πιάνω εκεί και πιο κάτω στην κοιλιά,
το
λαιμό, το μπροστινό των ποδιών,
τους
αγκώνες, τις πατούσες,
κι
ύστερα το μουνί, άλλη μια φορά, για γούρι.
Ακόμα
ένα φιλί και βγαίνει πρώτη,
σκουπίζεται,
μερικές φορές τραγουδά καθώς εγώ παραμένω,
γυρίζω
το νερό στο πιο ζεστό,
νιώθοντας
τις καλές στιγμές του θαύματος της αγάπης
ύστερα
βγαίνω
είναι
συνήθως απόγευμα και ήσυχα,
και
καθώς ντυνόμαστε συζητάμε
τι
άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε
αλλά
το να είμαστε μαζί λύνει τα περισσότερα θέματα,
στην
ουσία τα λύνει όλα,
μια
και όσο αυτά τα θέματα παραμένουν λυμένα
στην
ιστορία της γυναίκας και του άνδρα,
είναι
διαφορετικά για τον καθένα,
για
άλλους χειρότερα, για άλλους καλύτερα,
για
μένα, είναι αρκετά θαυμάσιο να θυμάμαι
τις
παρελάσεις των στρατών
και
τα άλογα να περπατούν στον δρόμο
τις
αναμνήσεις του πόνου και της ήττας και της δυστυχίας:
Λίντα,
εσύ μου το πρόσφερες,
όταν
το πάρεις πίσω
κάν' το
αργά κι αβίαστα
κάν' το
σαν να πεθαίνω ενώ κοιμάμαι
παρά
ενώ είμαι ξύπνιος
αμήν.
Τσαρλς Μπουκόφσκι
